Afvalbeheer in de industrie van de chemie, kunststoffen en life sciences volgt volgende hiërarchie:  preventie, hergebruik en recyclage, en uiteindelijk verbranding met energierecuperatie. Onvermijdelijk afval moet optimaal verwerkt worden om de milieu-impact zo laag mogelijk te houden. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen gevaarlijk en niet-gevaarlijk afval.

In 2019 vertegenwoordigde de Belgische industrie van chemie, kunststoffen en life sciences amper 4% 689 kiloton) van het totaal aan industrieel afval in België. Dit resultaat is deels te danken aan de goede samenwerking binnen clusters, waar afval- en nevenstromen van de ene onderneming als grondstoffen dienen voor de andere, met als gevolg het vermijden van afval. Dit soort industriële symbiose is typisch voor de sector.

Er worden substantiële inspanningen gedaan in materiaal- en energierecuperatie. In 2019 kreeg twee derde van het industrieel afval van de sector een nuttige toepassing als materiaal of als energie. De positieve trend naar optimaal gebruik van afval is duidelijk: in 2001 kreeg namelijk slechts 43% een nuttige toepassing.

In 2019 was zowat 41% van het afval van de industrie van chemie, kunststoffen en life sciences gevaarlijk afval.  De verwerking daarvan gebeurt grotendeels in België. 75% van het gevaarlijk afval dat door de sector gegenereerd wordt, krijgt alsnog een nuttige toepassing. De rest wordt onder veilige en strikte voorwaarden verwerkt.